Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι όσοι αποφάσισαν να μπλέξουν το punk με το metal στα μέσα της δεκαετίας του οδγόντα χωρίστηκαν (σκόπιμα ή όχι) σε τρία στρατόπεδα: σε αυτούς που σχημάτισαν το δεύτερο κύμα του hardcore και, είτε ανέλαβαν τη διαφύλαξη και διατήρηση της βίας στη σκηνή (βλ. Cro-Mags και Agnostic Front), είτε κυνήγησαν την εμπορική αναγνώριση χωρίς επιτυχία (D.Y.S., Gang Green), στους μεταλάδες που γέννησαν τον όρο "crossover" και αντιμετώπισαν ανάμεικτες αντιδράσεις από τα metal ακροατήρια (S.O.D., Nuclear Assault κλπ.) και, τέλος, στους υπόγειους πάνκηδες, οι οποίοι, σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες καιροσκόπους, παρουσίασαν δουλειές που αποστασιοποιήθηκαν από το φανατισμό, την έλλειψη ουσίας και τη γενικότερη χαζομάρα που έδερνε κοινό και συγκροτήματα του χώρου. Χαρακτηριστικότερο και ευρέως γνωστό (σήμερα) παράδειγμα τέτοιας μπάντας αποτέλεσαν οι μέγιστοι Amebix. Έτσι, χωρίς να πάρεις χαμπάρι ανυποψίαστε αναγνώστη, φτάνουμε στη γέννηση του crust, για την οποία υπεύθυνοι θεωρήθηκαν οι Amebix (κάποιοι, προφανώς πάνκηδες, υποστηρίζουν ότι οι Amebix έπαιξαν και το πρώτο death metal ever). Και εκεί που το, αβάφτιστο ως τότε, ιδίωμα έβρισκε τους πρώτους εκφραστές του, τρεις απ' αυτούς σχημάτισαν τους Hellbastard και κυκλοφόρησαν το "Ripper Crust" demo, χαρίζοντάς του όνομα. Βαθιά επηρεασμένη από Amebix, τόσο μουσικά, όσο και στο concept, η μπάντα απ' το Newcastle αγνοήθηκε εγκληματικά από αυτούς που, ούτως ή άλλως, σιχαινόταν και αγκαλιάστηκε αυτομάτως απ' το σκληροπυρηνικό punk κοινό που είχε επιζήσει της αμερικάνικης επέλασης των αρχών των 80's, ένα κοινό παρόμοιο με αυτό που, ως και σήμερα, συνεχίζει να αντιστέκεται στα πολλαπλά κύματα των αμερικανικών επιθέσων.
Το "Heading For Internal Darkness" του 1988 κυκλοφόρησε από την πανάγνωστη Meantime Records και μπορεί να ακούγεται σα μουσειακό είδος, αφού κουβαλάει το στίγμα μιας τεχνοτροπίας που πλέον βρωμάει ναφθαλίνη, παρόλαυτα προκαλεί το νοσταλγικό, αλλά παράλληλα άκρως πορωτικό στο εδώ και στο τώρα, συναίσθημα που νιώθει ένας π.χ. τηλεορασάκιας όταν βλέπει επαναλήψεις των "Απαράδεκτων": ξέρει, και καταριέται ως ένα βαθμό, ότι δεν πρόκειται να ξαναβγούν τέτοια πράματα, γεγονός το οποίο αποδίδει στα χαρακτηριστικά του "τότε" και που "σήμερα" έχουν εκλείψει, μα ταυτόχρονα απολαμβάνει στο έπακρο τη διαχρονικότητα του έργου, αφομοιώνοντας (και πάλι) την, ανθεκτική στο πέρασμα των καιρών, ουσία του. Μια ουσία/τεχνοτροπία που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδίδεται με λυσσαλέο κοπάνημα και punk αμεσότητα, πλαισιωμένη με κοινωνικούς/οικολογικούς στίχους και μήνυμα ("Nazis Killed", "Death Camp"). Περισσότερο Slayer-ικοί παρά Frost-όκαυλοι, όπως οι συμπατριώτες τους Amebix, οι Hellbastard ακομπλεξάριστα προσάρμοσαν τίγκα-metal πατέντες, όπως πλήκτρα και μελωδίες, στις δικές τους ανάγκες, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα της ξενέρας που συνεπάγεται τις περισσότερες φορές η χρήση τους. Τα riffs είναι πιο παλιοί Slayer κι απ' τους παλιούς Slayer, ενώ τα drums ακροβατούν θαυμάσια μεταξύ υπολογισμένης metal αγριάδας και punk ατσουμπαλιάς. Τα φωνητικά καθηλώνουν, αφού μιλάμε για πάνκικο φτύσιμο/ξέρασμα/ουγκ, πάντα με καρασάπιο echo, trademark που χρησιμοποιήθηκε και από άλλα συγκροτήματα της σκηνής.
Ο δίσκος ρέει άψογα και κρατάει τον ακροατή σε εγρήγορση, ενώ κρύβει διάφορες γαμηστερές λεπτομέρειες, όπως γυναικεία μιλητά φωνητικά, κλεμμένo riff από Metallica και του κόσμου τα απαρχαιωμένα εφέ, που φέρνουν αβίαστα χαμόγελα μιας περίεργης, και σχεδόν ανεξήγητης, ευχαρίστησης. Το πιο σημαντικό όμως, και αυτό που κάνει τους τότε Hellbastard ξεχωριστούς, είναι ότι πρόκειται για μουσικούς που βίωναν τον αναρχικό τρόπο ζωής και υιοθέτησαν τις αρχές του, κι έτσι κατάφεραν να μεταδώσουν τα ερεθίσματα αυτά σε συνθετικό επίπεδο και όχι μόνο σε στιχουργικό. Η επιμετάλωση, ή γενικότερα η μεταμόρφωση, ενός ιδιώματος με βαριά φιλοσοφική κληρονομία, επομένως, δεν οδηγεί απαραίτητα στην καταστροφή του, αλλά μπορεί και να το διαδώσει αλλαγμένο στη μορφή, μα απαράλλαχτο στο νόημα του, όπως ένα μήνυμα που παραμένει το ίδιο σε όσες διαφορετικές γλώσσες κι αν ειπωθεί.
Download
Hellbastard
No comments:
Post a Comment