Wednesday, February 18, 2009

Big Boys – Lullabies Help The Brain Grow

Η hardcore punk κίνηση των αρχών της δεκαετίας του οδγόντα λειτούργησε, σε πρώτη φάση έστω, ακολουθώντας το μοντέλο "πόλη-σκηνή" (πώς λέγανε "πόλη-κράτος" παλιότερα). Από τις πολυάριθμες πόλεις-σκηνές με συναρπάζει περισσότερο αυτή που άνθισε στο Austin του Texas, με κυριότερους, ίσως και μοναδικούς, εκπροσώπους, τους MDC, τους Dicks και τους Big Boys.

Η γοητεία της συγκεκριμένης σκηνής δεν έγκειται μόνο στο παράδοξο και αντιδραστικό, σε σχέση με το macho ιδεώδες της υπόλοιπης hardcore κοινότητας, της ιδιοσυγκρασίας των frontmen που την εκπροσώπησαν (όλοι δηλωμένοι ομοφυλόφιλοι που εμφανίζονταν συχνά με γυναικεία ρούχα στα live), ούτε στο πρωτοποριακό πάντρεμα του punk με άλλα είδη μουσικής, που άκρως επιτυχημένα εισήγαγαν με το πέρασμα του χρόνου οι Dicks και οι Big Boys στους δίσκους τους. Αυτό που κυρίως ξεχώρισε τη σκηνή του Austin ήταν μια punk νοοτροπία που έφτυνε στα μούτρα τα στερεότυπα της ευρύτερης σκηνής, δεν υπάκουε τον κανόνα της έλλειψης κανόνων όταν δε τη βόλευε, δεν μπορούσε να οριστεί και δεν έδινε δεκάρα για δόγματα και κώδικες. Ήταν η punk νοοτροπία που αδιαφορούσε ακόμα και για τον ίδιο της τον εαυτό, ήταν το απόλυτο punk.

Ηχητικά ντοκουμέντα του απόλυτου punk των Big Boys υπάρχουν μπόλικα, αφού η μπάντα υπήρξε αρκετά παραγωγική στα πέντε χρόνια ζωής της ('79-84), κυκλοφορώντας τρία lp's, ένα ep και ένα θρυλικό live split με Dicks. Το "Lullabies Help The Brain Grow" του 1983, ως προ-κύκνειο άσμα των Big Boys, συνδυάζει τέλεια τη hardcore punk ωμότητα των πρώτων ημερών τους με την ξεδιάντροπη χρήση funk στοιχείων, που έγιναν το σήμα κατατεθέν της μουσικής τους, αυτού του εκρηκτικού μείγματος που αργότερα αντέγραψαν εξίσου ξεδιάντροπα οι Red Hot Chilli Peppers, με αποτέλεσμα να γεμίζουν ολόκληρα στάδια σήμερα. Το hardcore funk (!) των Big Boys υπήρξε επιθετικό χωρίς να σφίγγεται, διασκεδαστικό χωρίς να ντρέπεται, ανέμελο χωρίς να χάνει την ουσία του, με άκρατη χρήση πνευστών και με χοροπηδηχτές μπασογραμμές να οργιάζουν, φλερτάροντας ακόμα και με κάτι που σήμερα είναι γνωστό ως noise rock.

Αντί να τονίσω τη σπουδαιότητα της κυκλοφορίας και τη δεδομένη επιδραστικότητα των Big Boys στους μεταγενέστερους ή να σας προτρέψω να αποκτήσετε με κάθε τίμημα τη δισκογραφία τους ("The Skinny Elvis"/"The Fat Elvis") που εύκολα βρίσκεται χάρη στην Touch And Go, θα προτιμήσω να κλείσω το κείμενο με την προτροπή του τραγουδιστή Randy "Biscuit" Turner στο κοινό μετά από κάθε συναυλία, καθώς αυτή η μικρή πρόταση συνοψίζει το ήθος και το νόημα που είχε (ή θα έπρεπε να είχε) ολόκληρη η hardcore punk κοινότητα του τότε: "Now, you go start your own band."

Big Boys

Touch And Go

No comments: