Kitchens of distinction - Strange free world

Οταν πρωτάκουσα το strange free world δεν το πολυπίστευα. Όταν σκέφτεται κανείς το late '80s early '90s shoegaze δυσκολεύεται να θυμηθεί μπάντες με συγκεκριμένο ποπ προσανατολισμό, που δεν χάνονται στην αιθέρια ατμόσφαιρα, την ψυχεδέλεια, την παραμόρφωση και το γενικότερο κιθαριστικό χάος (μη μου πείτε για catherine wheel κτλ μιλάω για προγενέστερα πράγματα). Eδώ όμως άκουγα κάτι μεστό, κάτι με αρχή μέση τέλος, κάτι που μπορεί να μην παινεύεται για τον αρτιστικό χαρακτήρα του αλλά έχει πιάσει την ουσία και γνωρίζει καλά την ιστορία.

Για να δούμε σε ποιες περιπτώσεις σας αφορά όμως.

1. Αν γουστάρετε τους chameleons του what does anything mean basically και ξέρετε πως χωρίς τον Robin Guthrie θα είχαμε χάσει πολλά.
2. Αν βρίσκετε τους ride του nowhere ψιλοβαρετούς (ξέρω γω, μπορεί) & τους my bloody valentine υπερβολικα φασαριόζους (ξέρω γω μπορει)
3. Αν ψάχνετε να βρείτε τον ορισμό της καλογραμμένης ποπ μουσικής υπό το πέπλο του shoegaze
4. Αν ψάχνετε νοσταλγικά συναισθήματα μέσω της μουσικής
5. Αν δεν σας χαλάει που χάριν ατμόσφαιρας αγνοείται η έννοια του riff και του όγκου

Οι kitchens δεν μπόρεσαν να ξαναβγάλουν κάτι εξίσου ποιοτικό. Το ''the death of cool'' που ακολούθησε ήταν ένα βαρετό, άνευρο & μη αξιομνημόνευτο άλμπουμ. Εκτότε η ποιότητα της μπάντας πήρε την κατιούσα και λίγα χρόνια αργότερα βάρεσαν διάλυση. Αξίζει να ακούσει κανείς το ''love is hell'' το οποίο βγήκε στα τέλη της δεκαετίας του '80 και ουσιαστικά αποτελεί τον πρώτο τους δίσκο, αλλά και πάλι προσοχή αφού δεν μιλάμε για κάτι το συνταρακτικό. Αν υπάρχει ένας λόγος που τους κάνει άξιους μνείας, είναι αυτός και ΜΟΝΟ ο δίσκος. Είναι διαχρονικός, είναι ταξιδιάρικος, είναι συνθετικά εστιασμένος κ τον θεωρώ ντοκουμέντο μιας άλλης εποχής που δύσκολα θα ξαναεπιστρέψει. Θα συνεχίσουμε να ακούμε για nu-gaze ή για neo-shoegaze αν θέλετε βέβαια, αλλά για να ξανακούσουμε κάτι αντίστοιχο μάλλον θα πρέπει να πατεντάρουμε καμμιά χρονομηχανή.

Hum's space explorations

Περίπτωση σχήματος που δεν έγινε ιδιαιτέρως γνωστό στην εποχή του και παρά την αρκετά μπροστά απ'την εποχή ηχητική φόρμουλα που εφάρμοσε, παραμένει ακόμη και σήμερα στην αφάνεια. Bέβαια και τα hits τους τα είχαν (stars) & για πολυεθνική ηχογράφησαν (rca) αλλά και μερικές αρκετές πετυχημένες περιοδείες έκαναν, παρόλαυτα ήταν, είναι και θα είναι ψιλά γράμματα σε κουβέντες για το ιδίωμα που πρεσβεύουν. Χμ ιδίωμα είπα, εδώ τα πράγματα περιπλέκονται λιγάκι. Οι Hum είναι μια μπάντα που μπορεί να ξεκίνησε στα τέλη των '80ς, ωστόσο έδρασε ουσιαστικά στα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Ένας περιστασιακός ακροατής ίσως και να τους τοποθετούσε ξεκάθαρα στο βαγόνι του post-grunge, κάτι που στα χαρτιά είναι εφικτό, αφού η παντελής έλλειψη πανκ νοοτροπίας ή έστω κάποιων σχετικών μουσικών αναφορών μαρτυρά κοινά. Η αλήθεια βέβαια είναι πολύ διαφορετική.

Αν θα έπρεπε να πω στα γρήγορα τέσσερις μπάντες που οι Hum χρωστάνε τα μέγιστα, θα έλεγα τις εξής :

1. Poster Children
2. My bloody valentine
3. Smashing Pumpkins
4. Mega city four (των τελευταίων δίσκων)

Και αν θα έπρεπε να περιγράψω με λόγια την μουσική τους θα έλεγα πως έχουν μπόλικα βαριά απλωμένα ριφφς, μία spacey διάθεση τόσο στιχουργικά όσο και συνθετικά, ξεκάθαρες κιθαριστικές πρωτοshoegaze αναφορές & αρκετά hooks για να μην μείνουν εντελώς στην obscurity. Βέβαια προσοχή, δεν είναι όσο πιασσάρικοι θα περίμενε κανείς, ούτε και προτείνονται σε άτομα που δεν διατηρούν σχέσεις με τους συγκεκριμένες σκηνές. Πίσω απ'τον φαινομενικά απλοικό χαρακτήρα τους, κρύβουν βάθος που ο ακροατής θα αρχίσει να ανακαλύπτει όταν αποφασίσει να δώσει λίγο χρόνο στις τρεις εξαιρετικές δουλειές τους.
Αυτές απλά θα αναφερθούν και όσοι έχουν χρόνο και όρεξη μπορούν να ψαχτούν λίγο παραπάνω. Νομίζω πως όποιος διάβασε το άνωθι κείμενο έχει τα εφόδια να κάνει το βήμα. Έχουμε και λέμε λοιπόν :

Electra 2000 (1993)
You'd prefer an astronaut (1995)
Downward is heavenward (1997)

Οι ενδιαφερόμενοι ας ξεκινήσουν απ'το τέλος.
Κάπου εδώ να τονίσω πως τα δύο τελευταία είναι εξαιρετικά εύκολο να βρεθούν και σε φυσική μορφή για τους φετιχιστές. Μιλάω πάντα για cd διότι για βινύλιο αγνοώ το τι μπορεί να συμβαίνει.